1. |
Τηλεπάθεια
03:31
|
|||
|
Κάτι στο χέρι κρατώ, ξεδιπλώνεται ένα σχήμα
Ζεσταίνεται απ’ το φως και στέλνει ένα σήμα
Μάντης, δέκτης και πομπός, γίνομαι ένα με το σύμπαν
Οραματίζομαι διαρκώς, διανύω όνειρο στο κύμα…
Διαλύω λέξεις στο νερό με σειρά αλφαβητική
Χάνομαι σε ένα μπλε υγρό, παρατηρώντας του φωτός τη διάθλαση
Κι ένα μήνυμα σου πήρα
Σε μορφή τηλεπαθητική.
Γρίφος μαθηματικός με παγιδεύει μες το ποίημα
Ένα ερώτημα διττό- πότε θύτης - πότε θύμα
Διαλύω λέξεις στο νερό με σειρά αλφαβητική
Χάνομαι σε ένα μπλε υγρό, παρατηρώντας του φωτός τη διάθλαση
Κι ένα μήνυμα σου πήρα
Σε μορφή τηλεπαθητική
(Φιλοσοφία κι αγάπης χορικά, γερμανικά κινήματα όλα εξπρεσσιονιστικά ,νέα αντικειμενικότητα και νταντά, αποθώ θεωρήματα μαθηματικά, φυσικής πειράματα, άπωση και έλξη, χημεία ή πως να αλλάξεις το ph, απόσταση απόλυτα ακριβής, μουσική οδηγία διαισθητικής μηχανικής - μη πατάς το πεντάλ- κύμα σφορτσάντο, συναστρία στη φα, εμείς και ο κόσμος, ο κόσμος ή εμείς, γεωμετρία ισορροπία ο διαβήτης διαιτητής, θυμάμαι θυμάσαι πως καλύπτουν τα κενά, οι γρίφοι μου λύνονται τηλεπαθητικά, σε κλάσματα δευτερολέπτου
όλα ένα
Κι εμείς
ολοένα
Πιο κοντά ή μακριά;)
Διαλύω λέξεις στο νερό…
Κάτι στο χέρι κρατώ
Ξεδιπλώθηκε ένα νήμα
Ζεσταίνομαι απ΄ το φως
Εκπέμπω ένα σήμα
|
||||
2. |
Εχινόψις
02:53
|
|||
|
Σε χρόνο παρελθοντικό…
Αφήνω μια σκέψη να ποτίσει ένα φυτό
Οι μέρες περνούσαν, ιδού της φύσης μυστικό
Το στόμα σου κήπος, τα χείλη η αυλή
Και γύρω τους κάκτοι που στέκουν φρουροί
Διψάς για έναν ήλιο χαμένο στη γη
Μα οι κάκτοι σου αφήνουν χάδι πληγή
Σε χρόνο παραστατικό…
Μιαν εντύπωση σε φίλους αναπαραστώ
Πως κρύβω εραστή άνθρωπο-δέντρο-φυτό
Το ποτίζω στο δωμάτιο με του έρωτα νερό
Κάτι ξεχνώ, κάπως ξεχνιέμαι
Αφήνω ένα σπόρο απτό φυτό
Την τύχη που είχα, να δεις κι εσύ μες τον καπνό
Το στόμα του κήπο τα χείλη η αυλή
Και γύρω του κάκτοι που στέκουν φρουροί
Διψάς για έναν ήλιο χαμένο στη γη
Μα οι κάκτοι του αφήνουν χάδι πληγή
Σε χρόνο παροντικό…
Αφήνω μια σκέψη
|
||||
3. |
Μύγα
03:26
|
|||
|
Είναι μια μύγα στο δωμάτιο γυρίζει
Φτερωτός εχθρός της σκέψης μες το αυτί μου βουίζει
Λέει “ είμαι η μύγα ήρθα να βρω τα παιδιά μου,
Μες τη σκέψη σου γεννιούνται τα αβγά μου”
Είναι μια μύγα στο δωμάτιο γυρίζει
Ανοίγω αμέσως το φως, αυτή με περιτριγυρίζει
Λέει “ μη κοιμάσαι, σκέψου κι άλλο τα αβγά μου,
Κάθε σκέψη σου θα γίνει δικιά μου”
Έτσι αφήνοντας τη μύγα κοντά μου
Λέξεις δίπτερα καλύπτουν και μολύνουν τα αφτιά μου
“ Μη κοιμάσαι σκέψου κι άλλο τα αβγά μου,
Κάθε σκέψη σου θα γίνει δικιά μου…”
Σε όλα αυτά βυθίζομαι, εγκλωβίζομαι
Σε σκέψεις ως το πρωί
Αντί να χάνομαι σε ύπνο βαθύ…
Από μικρός σα μύγα μέσα στο γάλα
Είχα μια τάση να τους σκέφτομαι σε όνειρα άλλα
Σκέψεις μύγες στο δωμάτιο γυρίζουν
Σβήνω φως, με περιτριγυρίζουν
Από μικρός σα μύγα μέσα στο γάλα
Είχα μια τάση να τους σκέφτομαι σε όνειρα άλλα
Λέω
“Σκέψεις μύγες στο δωμάτιο γυρίζουν
Σβήνω φως, με περιτριγυρίζουν”
Σε όλα αυτά βυθίζομαι, εγκλωβίζομαι
Σε σκέψεις ως το πρωί
Αντί να χάνομαι σε ύπνο βαθύ…
|
||||
4. |
Κύκνος
02:51
|
|||
|
Ένα αγόρι κάθεται στη λίμνη
Καθρεφτίζεται το πρόσωπο του μες το νερό
Απτά δυο του μάτια, λίγο πριν τη Δύση
Μυστικό στον Νάρκισσο θα αφήσει και στην Ηχώ
Ένα αγόρι σιγοψιθυρίζει
Κύκνειο άσμα που επιπλέει στο νερό
Κι απτά δυο του μάτια, πως κυλάει η φύση
Ένα αγόρι χορεύει στο βυθό.
|
||||
5. |
Όλοι Κοιμούνται
02:38
|
|||
|
Κάνω ένα πάρτυ στον ουρανό
Όλοι κοιμούνται, μα εγώ δεν μπορώ
Κάνω ένα πάρτυ στον ουρανό
Φτιάχνω μια τούρτα, χάνεται σε σύννεφο…
Σε κάποιο σύμπαν ονειρικό
Ίσως βρεθούμε
Κι αν ιδωθούμε
Μην ξεχάσουμε να χαιρετηθούμε
Σβήνω κεράκι μες τη σιωπή
Κι όλοι ξυπνάνε στη μία μου ευχή
Κάνω ένα πάρτυ στον ουρανό
Ψυχαγωγούμαι από έναν κλόουν Θεό
Σε κάποιο σύμπαν ονειρικό
Ίσως βρεθούμε
Κι αν ιδωθούμε
Μην ξεχάσουμε να αγκαλιαστούμε
|
||||
6. |
Πανδώρα
02:41
|
|||
|
Στην αρχή ένα χάσμα το χάος
Το μυαλό μου διαλύει και τότε σκέφτομαι αλλιώς
Είναι νύχτα, έτσι ο χρόνος απλώνει
Τα βήματα μου πολλαπλασιάζει ο θυμός
Κάνει την πράξη, μηδέν στο πηλίκο
Τους κύκλους ταράζει και τα μάτια θολώνει
Το νήμα τεντώνει
Άδωρον δώρο και
Όλα αυτά τα είχα δει σ’αστρική προβολή
“Πανδώρα”, ο αστεροειδής
Στην αρχή ένας χάσμα το χάος
Το μυαλό μου διαλύει και τότε σκέφτομαι αλλιώς
Είναι νύχτα, έτσι ο χώρος απλώνει
Τα θύματα τα πολλαπλασιάζει ο θυμός
Κάνει την πράξη, μηδέν στο πηλίκο
Μα βλέπει στη σφαίρα πως
Έρχεται η μέρα τους κύκλους να ενώσει
Ξυπνάω απ’την πτώση αλλιώς…
Όλα αυτά τα είχα δει σε σφαίρα κρυστάλλινη
Και τώρα
Πανδώρα
Άνοιξε το κουτί
Στην αρχή ένα χάσμα το χάος
Το μυαλό μου διαλύει και τότε σκέφτομαι αλλιώς
Είναι νύχτα, έτσι ο χώρος απλώνει
Τα βήματα μου πολλαπλασιάζει ο θυμός
Η ώρα Πανδώρα για φως.
Η μέρα, το χάσμα, η αρχή.
|
||||
7. |
Μαρκαδόροι
02:38
|
|||
|
Ένα ενθύμιο παιδικό
μια παλιά μου κασετίνα
κρύβει δώρο μαρκαδόρους.
Ανεξίτηλους στο χρόνο, σε επιφάνειες -
Σε αποχρώσεις που δεν έχουν κωδικό
Απτά δάχτυλα κρατάς
Χρώμα σώμα μαρκαδόρου που βουτάει
Σε επιφάνειες, σε διαστάσεις
Διαστέλλοντας το χρόνο
Και σε ολόκληρο λεπτό
Θα αλλάξει η σύνθεση μου σχήμα
Έτσι, οι μαρκαδόροι αυτοί φιγούρες ζωγραφίζουν
Ψυχές με περιγράμματα που θα μιλήσουν
Και μ’ έναν τρόπο μαγικό
Ό,τι σχεδιάζω ζωντανεύει για ένα λεπτό
Μετά επιστρέφουν όλα στην κόλλα, κενό
Λευκό, κενό.
(τικ τακ τικ τακ τικ τακ)
Αν στα δάχτυλα έτσι απλά,
πέσει χρώμα, μείνει στίγμα
-εγκλωβίζομαι διπλά -
Σχέδιο απόδρασης ξανά, ζωγραφίζω νοερά
Μα ό,τι σχέδια είχα πια
Τα αναιρώ με ένα μου σχήμα
Κι έτσι οι μαρκαδόροι αυτοί φιγούρες ζωγραφίζουν
Ψυχές με περιγράμματα που θα μιλήσουν
Και μ’ έναν τρόπο μαγικό
ό,τι σχεδιάζω ζωντανεύει
|
||||
8. |
||||
|
Έχω ένα ενυδρείο
Τι κι αν έχει ψάρια πολλά
Έχω ένα ενυδρείο
Μέσα έχει ψάρια χρυσά
Αν ήμουν ψάρι στο ενυδρείο, θα χαιρόμουνα;
Κι όταν τα ψάρια μου μ’α φήσουν
Θα μ’ αποχαιρετήσουν με λόγια
Πνιγμένα σε χρυσά νερά
Έχω ένα ενυδρείο
Υγρό νεκροταφείο
Αν ήμουν ψάρι στο ενυδρείο, θα το θυμόμουν;
(Έχω ένα ενυδρείο,
Τι κι αν έχει ψάρια πολλά,
Θα το χαιρόμουνα να κολυμπάω με άλλα ψάρια χρυσά…
Αν ήμουν ψάρι στο ενυδρείο
Θα το θυμόμουν αν είχε ψάρια πολλά
Κολυμπάω μες τα ψέμματα)
|
||||
9. |
Ιστός
03:01
|
|||
|
Κύτταρα: χρώμα, μέγεθος και σχήματα
Συμπαγής ιστός, συστήματα του οργανισμού, αινίγματα
Μας κατακλύζει αυτή η ολότητα
Νήματα του σώματος
Συνθήματα περίπλοκα νοήματα
Του πόθου μου αντικείμενα, μου επουλώνουν την πληγή
Κι όταν διαλύσεις τον ιστό
Σε μια ώρα θα υφάνω έναν άλλον
Σίγουρα πιο δυνατό
Δόνηση.
Εμπιστέψου την ενόραση
Μεταμόρφωση απόδραση
Αράχνης έργο: η ύφανση
Αλλάζω υφή πτυχή αφή
σιωπή.
Νήματα του σώματος
Συνθήματα περίπλοκα νοήματα
Του πόθου μου αντικείμενα μου επουλώνουν την πληγή
Κι όταν διαλύσεις τον ιστό
Σε μια ώρα θα υφάνω έναν άλλον
Σίγουρα πιο δυνατό
( κι όταν απλωθεί το πέπλο αυτό…)
Το μετάξι θα τον πιάσει
Στην παγίδα μου αν φτάσει
Έτσι εκδίκηση θα πάρω
Στον ιστό μου θα ρισκάρω
Δεν ηχούν τα βήματα μου
Κι όλα λίγο πιο κοντά μου
Απλωθείτε νήματα μου
Έρχεται το θήραμα μου
( κι όταν απλωθεί το πέπλο αυτό…)
|
||||
10. |
Ψυχαγωγία
03:45
|
|||
Kristof Athens, Greece
Musician and Performer based in Athens, Greece.
Kristof recommends:
If you like Kristof, you may also like:
supported by 7 fans who also own “Ψυχαγωγία”
This is a beautiful album. The directness of the lyrics with an old school approach of pop music songwriting is what makes it special. Well done Pan Pan!
go to album
supported by 6 fans who also own “Ψυχαγωγία”
Extraordinary artist pan pan delivers once again an album that feels so personal. Kalliopi Mitropoulou has that something in her singing that keeps you hooked . I dont find that often. highly recommended!
go to album
MAGNETIC RESONANCE CENTRE
by FELICITY GROOM
Booming, ornate art-pop anthems mark Felicity Groom as an artist riding the line between high, visionary aesthetics and commercial appeal.
go to album
This Calgary group makes goth-y post-punk attired in the brightly colorful arrangements of bleep-boop synthesized psychedelia.
go to album
